Ook ontspanning op z'n tijd
Door: Ans en Tom
13 Juni 2010 | Kenia, Kisumu
Nu jullie dit lezen is de wisselweek al begonnen. Alle studenten zitten is Kisumu en is de eerste helft van de stage achter de rug. Echter de afgelopen weken hebben ze natuurlijk niet stil gezeten. Niet alleen volop aan het werk op hun stageplaatsen, waar ze nu toch echt volledig meedraaien, maar ook ontspanning tijdens de vrije dagen. Om de batterij op te laden, binden we geen zonnecel op hun rug, maar trekken er op uit of doen actief mee met de voorbereiding van de “Music Competitions” in Rangala. Maar ook lekker struinen op 1 van de grootste markten in Oost Afrika, op zoek naar koopjes voor je zelf of het weeshuis is een welkome afwisseling.Of bootje varen op 1 van de grootste meren van de wereld op zoek naar Mr. Hippo. Hier onder een verslag van de genoemde activiteiten.
Als voorbereiding op de echte safari hebben we met de hele groep een boottocht gemaakt op het Victoriameer. Vroeg op, want dan zijn de nijlpaarden in het water en hebben ze nog “trek” om hun kop boven het water uit te steken. Hoewel?? De gids gaf geen garantie!! Eerst in WK-stemming komen, dus de oranje zwemvesten aangetrokken. Daarna in de wankele bootjes stappen en hopen dat je er niet aan de andere kant weer uit duikt. We werden verdeeld in 2 vaartuigen met een dak ter bescherming voor de zon. Dat was wel nodig, want het was (weer) een prachtige dag. Terwijl iedereen genoot van het koele windje door de haren en van de groene oevers die aan ons voorbij trokken, werd door het hulpje driftig gehoosd om te voorkomen dat het grootste deel van het meer in het bootje terecht zou komen. Onderweg zagen we de lokale vissers aan het werk om de netten binnen te halen. Ze staan tot over hun middel in het prachtig blau… ehh bruine water de zware netten binnen te halen met hier en daar een visje verstrikt in de mazen.
Na een half uurtje kwamen we aan op de plek waar Hippo met z’n familie het spel speelde “wie kan het langste onder water blijven”. Nou, dat konden ze allemaal erg goed. De gids deed nog verwoede pogingen door op de zijkant van de boot een drumsolo weg te geven om de beesten nieuwsgierig te maken. Op ruime afstand zagen we dan de bovenrand van Hippo’s hoofd boven water uit komen. Niet echt dichtbij, maar voor ons wel herkenbaar als Hippopotamus Amphibius. Op de terugweg voeren we nog langs grote hoeveelheden waterhyacinten, zagen we de grote ijsvogel visjes uit het water vangen en een aalscholver zijn vleugels drogen. Toen we terug waren liet de gids nog een enorm nest zien van een Hamerkop (vogel) met een diameter van ruim 1,5 meter. Onze Flying Dutchman bracht ons daarna weer terug naar ons guesthouse.
Sommige studenten hebben in Nederland sponsors gevonden om hier in Kenia een project te zoeken waar men een bijdrage kan leveren. In Kisumu is er een weeshuis, St. Clare Orphanage wat opnieuw is gestart door Zr. Lucy. Het weeshuis heeft momenteel een Nurseryschool (kleuterschool) met 40 – 50 kinderen en 4 kleine baby’s. Op de Nursery zijn 16 kindjes die HIV-positief zijn en medicijnen gebruiken. Dit besproken met enkele studenten en vonden het een prima idee om iets voor hen te doen. Eerst naar de zondagmarkt. Wat een klerebende. Ja, inderdaad, want het is een hele grote klerenmarkt. Met 10-tallen, nee 100-tallen geperste balen kleding die uit elkaar gehaald worden en te koop worden aangeboden. Een enorme kledingmassa en graaiende mensenmassa om de beste stukken er uit te vissen. Zo ook wij, studenten en Millicent. Bezweet maar voldaan kwamen we met volle tassen kinderkleding van de markt. En niet alleen kinderkleding werd gescoord. Enkele studenten vonden ook nog wat leuke bloesjes en een rokje tussen de enorme hopen.
Op de dag dat we naar het weeshuisje gingen, is er ook nog een flinke tas fruit gekocht. Bij aankomst bleek Zr. Lucy niet aanwezig te zijn, maar ziek. De studenten zijn door het personeel rondgeleid en hebben het fruit afgegeven. De kleertjes worden een andere keer gebracht als de Zuster er weer is.
Afgelopen maandag was het zo ver. In Rangala op de Girlschool werd regionale Music Competition gehouden. Dit zijn schoolwedstrijden waarbij de leerlingen zang, dans, muziek en gedichten presenteren voor een echte jury. De winnaar van elke categorie gaat naar de volgende ronde en als je goed bent en je hebt de financiële middelen om het vervoer, eten en overnachting te regelen, dan is het mogelijk om in de finale te komen die in Nairobi wordt gehouden. Een soort Sieneke, maar dan anders……………
Enkele weken geleden hebben de studenten in Rangala de kleding gesponsord van de leerlingen van de Nurseryschool van Baby-home. Met de leerkrachten waren ze naar Oeganda geweest om stof te kopen. De leerkrachten zorgden er voor dat er kleding van gemaakt werd. Vooraf werd er bijna dagelijks geoefend, want deze wedstrijden worden zeer serieus genomen.
Op D-day werd het in de loop van de dag een drukte vanjewelste. Vanuit de omgeving kwamen veel scholen met heel veel kinderen. Buiten oefenen, zang, dans, muziek. En dan het optreden. (zie video) Dat was in een klaslokaal. Jury aan een tafel. Publiek er achter. Wij, Mzungu’s op ereplaatsen. Het feest kon beginnen. Veel kinderen die prachtig waren aangekleed en beschilderd. Echt een plaatje. Maar het ging om de optredens natuurlijk. Tja, dan ben je natuurlijk wel partijdig. Dus overenthousiast bij de optredens van “onze” Nursery en “onze” Girschool natuurlijk om de Jury te kunnen beïnvloeden. (zie video) Even dachten we dat er een stapel Keniaanse shillingen onder de jurytafel door geschoven werd, maar dat bleek niet het geval te zijn. Na een lange dag werden we beloond met een eerste plaats van beide scholen. “We” zijn door naar de volgende ronde!!
Veel tijd om de jurkjes te wassen was er niet. Enkele dagen later werd de nieuwe ronde al weer gehouden. In Ambira, een dorpje iets verderop. Tja, soms kunnen dingen wel heel snel geregeld worden in Kenia. Het transport werd geregeld door het Baby-home en enkele studenten met “hun” leerlingen waren natuurlijk ook mee. En niet voor niets. Na weer een lange dag vol zang en dans bleken ze weer door te gaan naar de volgende ronde. “Wat zijn we goed”. De volgende ronde wordt donderdag a.s. in Bondo gehouden. Helaas kunnen de studenten daar niet bij zijn, want dan doen zij hun zang- en danskunstje met de Masai-krijgers op Safari.
Vandaag waren we bij Millicent op visite toen er plotseling behoorlijke schokken door het huis gingen. Nee, geen zware vrachtwagen die langs reed, maar een echte aardbeving. Wel een "onvoldoende" op de schaal van Richter, maar toch. Shaking Stevens was er niets bij. Voor zover Millicent weet was dit de eerste keer dat zij dit in Kisumu meemaakte. EN WIJ WAREN ER BIJ!!! Na een telefoontje naar de studenten bleken ook zij de schokken gevoeld te hebben. Alle deuren en ramen zaten nog in het guesthouse dus viel het nogal mee. Op het nieuws werd er geen Tsunami-alert afgegeven. Tja, je weet maar nooit hoe hoog de golven vanuit het Victoriameer kunnen worden :)
Zoals gebruikelijk gaan de studenten in de wisselweek op Safari. Ook nu is er een 3-daagse trip geboekt naar de wereldberoemde Masai Mara. Het meest bezochte wildpark van Afrika. Hier worden ook veel opnames gemaakt voor natuurprogramma’s. Nou, die opnames gaan we nu zelf maken. En wel komende dinsdag t/m donderdag. Iedereen is druk bezig om z’n fototoestel in optimale conditie te krijgen. Batterijen worden overvol geladen en de memory-cards geleegd. Er moet voldoende geheugen zijn om “The Big Five” vast te leggen.
Een volledig verslag lezen jullie natuurlijk de volgende keer.
Als voorbereiding op de echte safari hebben we met de hele groep een boottocht gemaakt op het Victoriameer. Vroeg op, want dan zijn de nijlpaarden in het water en hebben ze nog “trek” om hun kop boven het water uit te steken. Hoewel?? De gids gaf geen garantie!! Eerst in WK-stemming komen, dus de oranje zwemvesten aangetrokken. Daarna in de wankele bootjes stappen en hopen dat je er niet aan de andere kant weer uit duikt. We werden verdeeld in 2 vaartuigen met een dak ter bescherming voor de zon. Dat was wel nodig, want het was (weer) een prachtige dag. Terwijl iedereen genoot van het koele windje door de haren en van de groene oevers die aan ons voorbij trokken, werd door het hulpje driftig gehoosd om te voorkomen dat het grootste deel van het meer in het bootje terecht zou komen. Onderweg zagen we de lokale vissers aan het werk om de netten binnen te halen. Ze staan tot over hun middel in het prachtig blau… ehh bruine water de zware netten binnen te halen met hier en daar een visje verstrikt in de mazen.
Na een half uurtje kwamen we aan op de plek waar Hippo met z’n familie het spel speelde “wie kan het langste onder water blijven”. Nou, dat konden ze allemaal erg goed. De gids deed nog verwoede pogingen door op de zijkant van de boot een drumsolo weg te geven om de beesten nieuwsgierig te maken. Op ruime afstand zagen we dan de bovenrand van Hippo’s hoofd boven water uit komen. Niet echt dichtbij, maar voor ons wel herkenbaar als Hippopotamus Amphibius. Op de terugweg voeren we nog langs grote hoeveelheden waterhyacinten, zagen we de grote ijsvogel visjes uit het water vangen en een aalscholver zijn vleugels drogen. Toen we terug waren liet de gids nog een enorm nest zien van een Hamerkop (vogel) met een diameter van ruim 1,5 meter. Onze Flying Dutchman bracht ons daarna weer terug naar ons guesthouse.
Sommige studenten hebben in Nederland sponsors gevonden om hier in Kenia een project te zoeken waar men een bijdrage kan leveren. In Kisumu is er een weeshuis, St. Clare Orphanage wat opnieuw is gestart door Zr. Lucy. Het weeshuis heeft momenteel een Nurseryschool (kleuterschool) met 40 – 50 kinderen en 4 kleine baby’s. Op de Nursery zijn 16 kindjes die HIV-positief zijn en medicijnen gebruiken. Dit besproken met enkele studenten en vonden het een prima idee om iets voor hen te doen. Eerst naar de zondagmarkt. Wat een klerebende. Ja, inderdaad, want het is een hele grote klerenmarkt. Met 10-tallen, nee 100-tallen geperste balen kleding die uit elkaar gehaald worden en te koop worden aangeboden. Een enorme kledingmassa en graaiende mensenmassa om de beste stukken er uit te vissen. Zo ook wij, studenten en Millicent. Bezweet maar voldaan kwamen we met volle tassen kinderkleding van de markt. En niet alleen kinderkleding werd gescoord. Enkele studenten vonden ook nog wat leuke bloesjes en een rokje tussen de enorme hopen.
Op de dag dat we naar het weeshuisje gingen, is er ook nog een flinke tas fruit gekocht. Bij aankomst bleek Zr. Lucy niet aanwezig te zijn, maar ziek. De studenten zijn door het personeel rondgeleid en hebben het fruit afgegeven. De kleertjes worden een andere keer gebracht als de Zuster er weer is.
Afgelopen maandag was het zo ver. In Rangala op de Girlschool werd regionale Music Competition gehouden. Dit zijn schoolwedstrijden waarbij de leerlingen zang, dans, muziek en gedichten presenteren voor een echte jury. De winnaar van elke categorie gaat naar de volgende ronde en als je goed bent en je hebt de financiële middelen om het vervoer, eten en overnachting te regelen, dan is het mogelijk om in de finale te komen die in Nairobi wordt gehouden. Een soort Sieneke, maar dan anders……………
Enkele weken geleden hebben de studenten in Rangala de kleding gesponsord van de leerlingen van de Nurseryschool van Baby-home. Met de leerkrachten waren ze naar Oeganda geweest om stof te kopen. De leerkrachten zorgden er voor dat er kleding van gemaakt werd. Vooraf werd er bijna dagelijks geoefend, want deze wedstrijden worden zeer serieus genomen.
Op D-day werd het in de loop van de dag een drukte vanjewelste. Vanuit de omgeving kwamen veel scholen met heel veel kinderen. Buiten oefenen, zang, dans, muziek. En dan het optreden. (zie video) Dat was in een klaslokaal. Jury aan een tafel. Publiek er achter. Wij, Mzungu’s op ereplaatsen. Het feest kon beginnen. Veel kinderen die prachtig waren aangekleed en beschilderd. Echt een plaatje. Maar het ging om de optredens natuurlijk. Tja, dan ben je natuurlijk wel partijdig. Dus overenthousiast bij de optredens van “onze” Nursery en “onze” Girschool natuurlijk om de Jury te kunnen beïnvloeden. (zie video) Even dachten we dat er een stapel Keniaanse shillingen onder de jurytafel door geschoven werd, maar dat bleek niet het geval te zijn. Na een lange dag werden we beloond met een eerste plaats van beide scholen. “We” zijn door naar de volgende ronde!!
Veel tijd om de jurkjes te wassen was er niet. Enkele dagen later werd de nieuwe ronde al weer gehouden. In Ambira, een dorpje iets verderop. Tja, soms kunnen dingen wel heel snel geregeld worden in Kenia. Het transport werd geregeld door het Baby-home en enkele studenten met “hun” leerlingen waren natuurlijk ook mee. En niet voor niets. Na weer een lange dag vol zang en dans bleken ze weer door te gaan naar de volgende ronde. “Wat zijn we goed”. De volgende ronde wordt donderdag a.s. in Bondo gehouden. Helaas kunnen de studenten daar niet bij zijn, want dan doen zij hun zang- en danskunstje met de Masai-krijgers op Safari.
Vandaag waren we bij Millicent op visite toen er plotseling behoorlijke schokken door het huis gingen. Nee, geen zware vrachtwagen die langs reed, maar een echte aardbeving. Wel een "onvoldoende" op de schaal van Richter, maar toch. Shaking Stevens was er niets bij. Voor zover Millicent weet was dit de eerste keer dat zij dit in Kisumu meemaakte. EN WIJ WAREN ER BIJ!!! Na een telefoontje naar de studenten bleken ook zij de schokken gevoeld te hebben. Alle deuren en ramen zaten nog in het guesthouse dus viel het nogal mee. Op het nieuws werd er geen Tsunami-alert afgegeven. Tja, je weet maar nooit hoe hoog de golven vanuit het Victoriameer kunnen worden :)
Zoals gebruikelijk gaan de studenten in de wisselweek op Safari. Ook nu is er een 3-daagse trip geboekt naar de wereldberoemde Masai Mara. Het meest bezochte wildpark van Afrika. Hier worden ook veel opnames gemaakt voor natuurprogramma’s. Nou, die opnames gaan we nu zelf maken. En wel komende dinsdag t/m donderdag. Iedereen is druk bezig om z’n fototoestel in optimale conditie te krijgen. Batterijen worden overvol geladen en de memory-cards geleegd. Er moet voldoende geheugen zijn om “The Big Five” vast te leggen.
Een volledig verslag lezen jullie natuurlijk de volgende keer.
-
13 Juni 2010 - 09:48
Rick:
Ha Tom en Ans,wat een leuk verslag weer. Jammer van de nijlpaarden, maar gelukkig hebben jullie ze al wel een keer van dichterbij gezien. Toch is het wel jammer dat ik die danswedstrijden niet gezien heb, maar ja ik had de gratuationday weer he :p veel plezier op safari en ik ben benieuwd naar jullie volgende verslag en natuurlijk de foto's. groetjes, Rick -
13 Juni 2010 - 10:30
Cees:
Fijn om zo veel goede berichten te lezen vanuit mijn favoriete werelddeel. Ben stik jaloers op jullie zo vlak voor jullie safari naar de Masai Mara. Alvast veel plezier en voor de studenten veel succes bij het nieuwe stagedeel, ook namens Corry,
Groetjes en succes met het spotten van de big 5,
Cees -
13 Juni 2010 - 10:43
Annet:
Hee!
Heel veel plezier op de safari, wie weet lukt het nu weer om de complete big 5 te zien:D zou wel super zijn! Nou tot het volgende verslag weer:0
xxx -
14 Juni 2010 - 07:15
Lucy En Kees:
Hoi Ans en Tom
Leuk te lezen dat jullie zo genieten en ook weer andere dingen meemaken. Een aardbeving! Dat is niet misselijk! Veel plezier met de safari en hopelijk zien jullie de big 5.
Groetjes van ons
PS Leuke titels bij de foto's -
15 Juni 2010 - 18:29
Madelon Verheyen:
Hee hee!
Hoe is het allemaal?? wat een leuke verhalen weer zeg! Ik zou zo terug willen:D
Is Rachael nog in het baby home? of weten jullie al nietmeer wie dat was:P haha.
Heel veel plezier deze week en succes met het zoeken naar The Big Five!:D
Liefs madelon -
19 Juni 2010 - 12:22
Nina:
Hallo allemaal
wat leuk om alles te lezen, en ook zo herkenbaar.
ik hoop dat jullie genieten in de masai mara en veel dieren zien.
veel succes op jullie nieuwe adres.
Nina -
20 Juni 2010 - 08:12
Rende Aert:
He tom en Ans. Wat leuk om dit allemaal terug te lezen. Met de internet verbinding hier in kisumu. Heb je ook wat meer tijd om naar andere dingen te kijken;)Enwel jammer dat we niet de big five hebben gezien! maar daar tegen over hebben we een hoop achterwerk van de dieren gezien;P hihih
Groetjess -
20 Juni 2010 - 10:17
Frits En Maja:
hallo lieve mensen,
Tom eerst nog van harte gefeliciteerd, we hebben een sms gestuurd doch weten niet of je het hebt gehad.
je moet een boek gaan schrijven (reisverhalen) je doet dat erg goed!
heerlijk nu samen op safari geniet ze!
groetjes en liefs frits en maja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
