Afscheid Rang'ala

Na zes weken vol plezier, verdriet, emoties en hard werken was het dan zo ver, het afscheid van Rang’ala. Het afscheid begon bij Equator School for Mentally Handicapped. Helaas was de staking van de leraren in Kenia nog volop bezig, dus hebben we nog geen afscheid kunnen nemen van alle leerlingen. Afscheid was er wel van Doreen, Samsom en de nieuwe zuster van Equator Linda. Raar om een prachtige plek zo leeg te zien en verlaten van alle leerlingen. Slechts 6 leerlingen waren nog aanwezig omdat zij geen familie of verzorgers hebben om naartoe te gaan tijdens vakanties. Dit betekent dat de school tevens hun huis is en zij nooit daar weg zullen gaan. Op een vrije dag gaan we nog een keer terug naar Equator om nog een keer goed afscheid te nemen maar dan als de leerlingen er ook zijn.

Het afscheid op de compound is voor de meiden zwaarder gevallen. Afscheid van het huis, afscheid van de Nursery, het Mission Hospital en natuurlijk Babyhome.
In Mission Hospital hebben Danielle, Risha en Milou prachtige muurschilderingen gemaakt. De kinderen van de medewerkers van het ziekenhuis hebben geholpen met het maken van een hart op de muur, hiervoor hebben we al hun handjes gebruikt en ook van onszelf is een hart te vinden op de kinderafdeling. Dus iedereen kan zien dat groep 11 er is geweest.

De meiden hebben hun harten verloren aan de kinderen en ik wist dan ook weggaan hier wordt een zware dobber. In de ochtend hebben we nog meegewerkt en voornamelijk veel met de kinderen geknuffeld om daarna uitgenodigd te worden voor een heerlijke lunch, bereid door Sr. Augustine. De lunch werd bereid voor ons maar ook voor alle medewerkers van het Babyhome en het was mooi om te zien hoeveel eten er opging en hoe er werd genoten. Sr. Mary Esther vertelde dat het voor de medewerkers verre van vanzelfsprekend is dat zij een dergelijke uitgebreide maaltijd zelf kunnen bekostigen dus om dat samen te mogen delen, wauw!
Na het eten hebben wij onze cadeautjes gegeven en die werden vol enthousiasme ontvangen door Pauline van de Nursery School en Sr. Mary Esther van het babyhome. Daarna hebben ze ons vaarwel gegroet met de meest prachtige woorden, een mooie dans, gezang en natuurlijk een gebed. Ook ik heb nog een paar woordjes gesproken en op het moment dat ik vertelde dat we het Babyhome melk gaven omdat ze daarmee de kinderen leven konden schenken keek ik naast me en lieten we met zijn allen een traantje. Iedereen zag dat ik het moeilijk had en daarom begonnen ze massaal weer voor ons te zingen zodat ik even tijd had om bij te komen, ontzettend lief.
Ook de Sr verraste ons door als laatste nog een cadeautje voor ons te hebben laten maken. Een prachtig armbandje met daarop Rang’ala zodat we aan iedereen kunnen laten zien waar wij hebben geleefd en gewerkt, prachtig!

Daarna spullen inpakken, schoonmaken en toen was het tijd om echt te gaan. Weg van Rang’ala een afscheid voor tijdelijk maar we komen terug.
Nu is het eerst tijd voor een welverdiende vakantie want daar is iedereen zo aan toe.
We gaan relaxen, uitslapen naar de Masai Mara en verder.. we zien het wel!