Het verhaal van een Josef en een Maria……..

Een vergissing is gauw gemaakt als veel dames hier Mary heten. Dat overkwamen we deze week toen we aan het einde van de middag werden gebeld door “Mary”. Zij vertelde dat er die ochtend een kindje was overleden. Door de slechte verbinding hadden we afgesproken om de volgende ochtend langs te komen om het verhaal te horen. Bij aankomst op The Lutheran school voor geestelijk gehandicapte kinderen, zochten we Mary (hoofd van de school) op en vroegen natuurlijk naar het verhaal. Bleek zij nergens van af te weten. Oeps!!! Sorry, sorry, sorry!!
Dus de telefoon, met bril op, gecheckt. Bleek het Mary van Mama Ngina weeshuis te zijn die gebeld had. Toen we daar aankwamen zat Gladys een sociaal werkster van New Life Home Trust (ook een weeshuis) er met een baby van een paar maanden in haar armen. Zij was vorige week door de politie getipt dat er langs de weg richting Kakamega Forrest een babytje lag. Ze heeft de baby direct opgehaald en de daarop volgende dagen verzorgd. Nu bracht ze de baby naar Mama Ngina weeshuis om haar daar af te geven. Toen Mary (van Mama Ngina dus) aankwam, vertelde ze eerst het verhaal van het overlijden van Cynthia. In het afgelopen weekend werd ze erg ziek met hoge koorts. Na medicijnen gekregen te hebben, bleek alles onder controle en de koorts daalde. Maar vroeg in de volgende ochtend verslechterde haar situatie erg snel. Door de erg hoge koorts probeerde Mary haar wat te koelen door haar met warm water in te smeren. Het mocht echter niet baten. Ze overleed in haar armen. Met wat sponsorgelden konden we zorgen dat het kindje op een nette manier de volgende dag begraven werd. Cynthia is 13 maanden geworden.
En daar zit je dan met een langs de kant van de weg gevonden baby van een paar maanden, wetende dat je zelf een kleinzoon hebt van de zelfde leeftijd. We waren getuigen van de overdracht en inschrijving van het kindje. Er kwam een vrouw van de Sociale Dienst om te zorgen dat dit heel precies en correct werd gedaan. Dus moest er ook een officiele naam gegeven worden. Gladys had Baraka (de gezegende) al uitgezocht. Mary vond dat er nog een bijbelse naam bij moest. En zo kwamen we op Joseph. “Joseph and Mary”, een bekende combinatie uit de bijbel.
En zo kreeg deze dag een bijzondere wending. Voor de vele weeshuizen in Kisumu en in Kenia, 1 van de vele dagen waar kinderen sterven, maar ook het geluk hebben met een kans op een nieuw leven…………..

De studenten hebben allemaal hun laatste stagedag gehad. Een vreemd gevoel en soms niet makkelijk om afscheid te nemen.
Vanaf morgen is de groep weer bij elkaar in Kisumu. Nog even langs de Masai Markt? Of toch nog even langs de stageplaats van de eerste helft?
Niet te lang, want de koffers moeten ook nog ingepakt worden. Na het weekend rest ons nog 3 dagen in en rond Nairobi. Maandag een lange rit en in de loop van de middag door een kloof klauteren en klimmen in Hell’s Gate. Dinsdag eerst een bezoek aan het olifantenweeshuis. Voeten binnen de touwen, want die “kleintjes” stappen zo op je teenslippers en dat voel je!! ‘s-Middags een bezoek aan 1 van de grootste krottenwijken van Afrika. De slums van Nairobi. Daarna misschien nog wat ruimte voor een winkelcentrum om de laatste shillingen te laten rollen. Woensdag brengen we een hele dag door in het Nairobi Nationale Park. Bekend om z’n zwarte neushoors. Eens kijken of we er eentje voor de lens kunnen krijgen.
Donderdagochtend vroeg naar de luchthaven en hopen dat we op tijd vertrekken. Zal een lange aanloop voor het vliegtuig worden om van de grond te komen met al die souveniers.
Hoe onze laatste dagen zijn verlopen laten we jullie graag weten als we weer veilig thuis zijn……………..