Sommetjes..
Door: An Dutij
15 Juni 2012 | Kenia, Kisumu
8 min 1..Zondagmorgen, vorige week, brachten we Yvette naar het vliegveld, tijdelijk terug naar huis, om haar oma te begraven..bij zo’n verdrietige gelegenheid blijkt dan weer opnieuw hoe hecht deze groep is..En zo maakten we allemaal een andere reis..De achterblijvers stapten de volgende morgen bij het krieken van de dag in de busjes van Call of Safari op weg naar de Masai Mara:.inmiddels waren we gewend aan de omstandigheden onderweg..het had nog stevig geregend en de wegwerkzaamheden waren nog lang niet achter de rug..langzaam veranderde het landschap..van uitgestrekte vlakten waar rijst werd verbouwd, de heuvels door, de regio in, waar de beroemde Kenyaanse thee wordt verbouwd. Enorme groene vlakten waar, vooral vrouwen, met manden op hun rug staan te plukken..de grote theecompagnies hebben hun velden omzoomd met mooie huisjes waar hun werknemers wonen..een weldadig schone sfeer na de stoffige wegen!
In de busjes was inmiddels een echte schoolreisjes sfeer ontstaan..iedereen benieuwd naar de avonturen die ons te wachtten stonden..van de heuvels opnieuw naar de vlakten..nu de Loita-plain,waar algauw opviel dat dit Masai land was..grote kuddes, begeleid door mannen in rode omslagdoeken, en ja, hoor..zo af en toe een mix in het veld van zebra, geit en koe..naarmate we dichterbij het park kwamen veranderde die verhouding: steeds meer wild en steeds minder vee..wat een feestje! Vlak voor onze logeerplek een vergadering van giraffen: 35!! En leuk dat we ze al van zo dichtbij in Nairobi hadden gezien..wat een prachtige, statige beesten!!
Onze plek, voor de toegangspoort naar het park, was prima, een van betongestortte vloer met een houten geraamte waaraan een stevige canvas tent was opgehangen, daarachter –ook bedekt door canvas, een badkamer met douche en toilet..idee van dit principe is, dat het makkelijk kan worden afgebroken en, zo nodig, verplaatst.
Nog een beetje shaky van de rit, begonnen we toch aan onze avonddrive..na de warmte komt de savanne tot leven: men maakt aanstalten om te jagen of te drinken .Altijd weer een sensatie om je eerste leeuw te zien of om middenin een grote kudde buffels te rijden..het licht is op zo’n moment iets waar onze oude, Hollandse schilders jaloers op zouden zijn: prachtige wolkenpartijen in een ruig landschap.
Door het regenseizoen was het groen en weelderig..niet helemaal perfect om veel wild te zien omdat het gras zo hoog was..maar voor wie het niet zo erg ging om de kwantiteit van beesten maar om het geheel, was dit een adembenemend landschap!!
Wel even wennen dat, door middel van het ”bakkie” dat onze chauffeur in z’n bus had, er allerlei informatie werd uitgewisseld tussen de drivers onderling..en dat ging niet steeds over wat er nu waar te zien was..tjonge, wat een herrie en een ruis..bij tijd en wijle konden we elkaar hierdoor niet verstaan..dit, in combinatie met al zijn vrienden die hij allemaal even wilde begroeten, zorgde toch wel voor wat irritatie zo over en weer..dit was een echte Kenyaanse cave-man..wat teveel testosteron voor een bus met vrouwen!!
Na een Afrikaanse maaltijd rolden we allemaal bekaf ons bed in..Kirsten, Harold en An, bleven nog even hangen bij het kampvuur waar we een geweldig gesprek hadden met de Masai-askari, die als echte veehouder, erg geinteresseerd was in Kirstens vader, die ook koeien heeft..(konden we hem maar even een retourtje geven om in Nederland in de stal te kijken!!) En zo namen we onder een prachtige sterrenhemel afscheid: Lala salama, tot morgen!
En het was opnieuw vroeg dag, een lange dag voor de boeg met als eindpunt de Mara river, waar alle gnoe’s en zebra’s de oversteek wagen naar de Serengetti op zoek naar betere graasgronden.
Voordat we op pad gingen moest er uitgebreid gezongen en gezoend worden, Monique werd 19!! Er waren vlaggetjes en cadeautjes en onze cave-man mopperde dat z’n busje werd versierd..Monique wist niet dat er nog een taart voor onderweg achterin de bus lag..
Zulke cadeautjes zal ze nooit meer krijgen; prachtige slaperige mannetjesleeuwen, hartebeesten in het oranje morgenlicht, kuddes impala’s, kluit bavianen mamma’s met jonkies op hun rug of luie nijlpaarden verveeld knorrend in het water.
Aan de terugtocht werd pas begonnen na de lunch, de auto’s zwenkten van het pad af en parkeerden onder een schermacacia, die duidelijk al eerder als lunchplek was gebruikt door leeuw, vanwege de twee schedels van de gnoe, die daar nog lagen..In een oogwenk zaten we riant op dekens en hadden we allemaal een heuse lunchtrommel met allerlei lekkers…hmmm, even rust!! Het laatste stuk waren er bijzondere vogels en vooral veel busjes van andere safarigangers..Ha!: wij hadden echt alles-op rhino na, gezien!! Tevreden en een beetje hangerig lieten we ons naar de laatste stop brengen: het Masai dorp!!
Aan de rand van het dorp rond het kamp was de manyatta, heel iets anders dan de nieuwe nederzetting met golfplaten huizen, die eigenlijk niets met de traditionele levenssfeer van doen had (geen geluid van leeuwen en hyena’s ‘s avonds, maar afro-discodreun!!)
We stapten uit op een zandvlakte en werden verwelkomd door een oudere man in een shuka-roodgeblokte deken- bewapend met de rungu en de panga..een slagwapen van ebbenhout en een groot mes. Eerst gelijk maar zakelijk: de toegangsprijs!! Met dit geld kan men de jongeren naar school sturen en is er een potje voor medische noodgevallen. Met de routine van een medewerker van de rondvaartboot in Amsterdam, werden we naar een plek gedirigeerd waar een stuk of acht mannen op een rij stond,de oudste zong een lied: HMMM-Na Na HMMM Na Na…terwijl ieder op z’n beurt een stap naar voren deed om een stevig eind in de lucht te springen..eigenlijk een dans voor Moran, de jonge krijgers van de groep, maar die bleken op dit moment voor een ritueel in de bush te zijn..jammer, hoor, juist dit zijn de meest intrigerende stamleden..ijdele jonge mannen die hun haar insmeren met een mengsel van rode klei en koeiepoep..
Eigenlijk horen bij deze begroetingsdans dan ook de jonge vrouwen in vol ornaat de kring binnen te stappen, met hun schouders een beweging makend, waarmee ze hun enorme kettingen van kleine kraaltjes op en neer laten springen..onze Masai dames waren echter op dat moment bezig om hun koopwaar alvast uit te stallen voor het einde van de rondleiding..
Eenmaal in de boma, stonden we met veel kindjes en nog meer vliegen op een grote vlakte waar de traditionele huizen van koeienpoep stonden..eigenlijk niet zoveel verschillend van onze Limburgse vakwerkbouw..stokken en palen met daartussen aangesmeerde, harde mest..manhoog en een zelfde, plat dak..om ons heen…nog meer mest!! Nu het kunststukje van een fikkie stoken: op een groot, plat mes, twee verschillende stukken hout..met een rond stokje werd een draaiende beweging tussen beide handen gemaakt en binnen no-time was er een vuurtje..we keken elkaar meteen grijns aan: onder de shuka, hadden we gezien, zat van alles dat niks met de ouderwetse manier van leven te maken had: behalve iedere masai een mobiel..ook vast en zeker iedere masai een aansteker!!! Nog even vlot werden we een huis ingeloodsd..snel! Er komt zo alweer een volgende groep aan..tjonge!! Dat had even tijd nodig om aan het gebrek aan licht te wennen..op acht vierkantemeter zaten we in de keuken op een bankje..het jonge geitje was aan het bed ernaast vastgebonden en op de grond was de vuurplaats met wat potten en pannen..op een verhoging-bed- lagen wat huiden en het raampje bij het fornuis had de grootte van een stevig bord..Onze gastheren lieten er geen gras over groeien..uit hoeken en gaten kwamen de armbanden en kettingen..een beetje gast zou toch niet moeten weigeren om iets te kopen…vasthoudend stelletje hoor.. uiteindelijk vonden we elkaar weer terug..de jonge vrouwen stormden op ons af met tassen vol koopwaar maar gelukkig waren we inmiddels al wat gewend aan het spel van loven en bieden (lees: ons niet meer voor de gek laten houden!) Al griezelend van alle vliegen stapten we weer in de bus..de dames achterlatend zonder echt veel gekocht te hebben..
Heerlijk om in het kamp weer even onder de douche te kunnen stappen en te kunnen aanschuiven bij het avondeten!! Deze avond zaten we gezellig samen aan het vuur en kwamen de sterke verhalen los..prima manier om de dag af te sluiten!!
De volgende morgen bleek helaas dat het avondeten niet was wat we ervan gehoopt hadden..met veel zieken gingen we terug naar Kisumu..en opnieuw een lange reis!! Maar goed dat we even tijd hadden om weer bij te tanken en beter te worden, sommigen met, en anderen zonder de hulp van onze wonderful dr. Aliboy!!
En zo zijn we nu in de laatste fase van onze eerste periode: vandaag zijn Tom en Ans aangekomen die An gaan aflossen..de een pakt z’n koffers uit, de andere pakt ze in..de nieuwe Rangala dames ruimen hun boeltje op, de anderen installeren zich juist..allemaal met een beetje weemoed en vooral zin in de nieuwe uitdaging!!
Group nine, min 1 (Yvette), plus 1 (Harold), plus 2 (Tom en Ans)….zondag weer plus Yvette en maandag dan weer min Harold en An…
De uitkomst van dit alles zijn echt prachtige jonge meiden die het avontuur van hun leven hebben..ik wens hen van harte toe dat alles wat ze hier hebben meegemaakt een referentie zal zijn voor hun verdere pad!! Group Nine, Tom en Ans, ‘t ga jullie goed!! Kellebeek: dankjewel dat ik coach mocht zijn!!
In de busjes was inmiddels een echte schoolreisjes sfeer ontstaan..iedereen benieuwd naar de avonturen die ons te wachtten stonden..van de heuvels opnieuw naar de vlakten..nu de Loita-plain,waar algauw opviel dat dit Masai land was..grote kuddes, begeleid door mannen in rode omslagdoeken, en ja, hoor..zo af en toe een mix in het veld van zebra, geit en koe..naarmate we dichterbij het park kwamen veranderde die verhouding: steeds meer wild en steeds minder vee..wat een feestje! Vlak voor onze logeerplek een vergadering van giraffen: 35!! En leuk dat we ze al van zo dichtbij in Nairobi hadden gezien..wat een prachtige, statige beesten!!
Onze plek, voor de toegangspoort naar het park, was prima, een van betongestortte vloer met een houten geraamte waaraan een stevige canvas tent was opgehangen, daarachter –ook bedekt door canvas, een badkamer met douche en toilet..idee van dit principe is, dat het makkelijk kan worden afgebroken en, zo nodig, verplaatst.
Nog een beetje shaky van de rit, begonnen we toch aan onze avonddrive..na de warmte komt de savanne tot leven: men maakt aanstalten om te jagen of te drinken .Altijd weer een sensatie om je eerste leeuw te zien of om middenin een grote kudde buffels te rijden..het licht is op zo’n moment iets waar onze oude, Hollandse schilders jaloers op zouden zijn: prachtige wolkenpartijen in een ruig landschap.
Door het regenseizoen was het groen en weelderig..niet helemaal perfect om veel wild te zien omdat het gras zo hoog was..maar voor wie het niet zo erg ging om de kwantiteit van beesten maar om het geheel, was dit een adembenemend landschap!!
Wel even wennen dat, door middel van het ”bakkie” dat onze chauffeur in z’n bus had, er allerlei informatie werd uitgewisseld tussen de drivers onderling..en dat ging niet steeds over wat er nu waar te zien was..tjonge, wat een herrie en een ruis..bij tijd en wijle konden we elkaar hierdoor niet verstaan..dit, in combinatie met al zijn vrienden die hij allemaal even wilde begroeten, zorgde toch wel voor wat irritatie zo over en weer..dit was een echte Kenyaanse cave-man..wat teveel testosteron voor een bus met vrouwen!!
Na een Afrikaanse maaltijd rolden we allemaal bekaf ons bed in..Kirsten, Harold en An, bleven nog even hangen bij het kampvuur waar we een geweldig gesprek hadden met de Masai-askari, die als echte veehouder, erg geinteresseerd was in Kirstens vader, die ook koeien heeft..(konden we hem maar even een retourtje geven om in Nederland in de stal te kijken!!) En zo namen we onder een prachtige sterrenhemel afscheid: Lala salama, tot morgen!
En het was opnieuw vroeg dag, een lange dag voor de boeg met als eindpunt de Mara river, waar alle gnoe’s en zebra’s de oversteek wagen naar de Serengetti op zoek naar betere graasgronden.
Voordat we op pad gingen moest er uitgebreid gezongen en gezoend worden, Monique werd 19!! Er waren vlaggetjes en cadeautjes en onze cave-man mopperde dat z’n busje werd versierd..Monique wist niet dat er nog een taart voor onderweg achterin de bus lag..
Zulke cadeautjes zal ze nooit meer krijgen; prachtige slaperige mannetjesleeuwen, hartebeesten in het oranje morgenlicht, kuddes impala’s, kluit bavianen mamma’s met jonkies op hun rug of luie nijlpaarden verveeld knorrend in het water.
Aan de terugtocht werd pas begonnen na de lunch, de auto’s zwenkten van het pad af en parkeerden onder een schermacacia, die duidelijk al eerder als lunchplek was gebruikt door leeuw, vanwege de twee schedels van de gnoe, die daar nog lagen..In een oogwenk zaten we riant op dekens en hadden we allemaal een heuse lunchtrommel met allerlei lekkers…hmmm, even rust!! Het laatste stuk waren er bijzondere vogels en vooral veel busjes van andere safarigangers..Ha!: wij hadden echt alles-op rhino na, gezien!! Tevreden en een beetje hangerig lieten we ons naar de laatste stop brengen: het Masai dorp!!
Aan de rand van het dorp rond het kamp was de manyatta, heel iets anders dan de nieuwe nederzetting met golfplaten huizen, die eigenlijk niets met de traditionele levenssfeer van doen had (geen geluid van leeuwen en hyena’s ‘s avonds, maar afro-discodreun!!)
We stapten uit op een zandvlakte en werden verwelkomd door een oudere man in een shuka-roodgeblokte deken- bewapend met de rungu en de panga..een slagwapen van ebbenhout en een groot mes. Eerst gelijk maar zakelijk: de toegangsprijs!! Met dit geld kan men de jongeren naar school sturen en is er een potje voor medische noodgevallen. Met de routine van een medewerker van de rondvaartboot in Amsterdam, werden we naar een plek gedirigeerd waar een stuk of acht mannen op een rij stond,de oudste zong een lied: HMMM-Na Na HMMM Na Na…terwijl ieder op z’n beurt een stap naar voren deed om een stevig eind in de lucht te springen..eigenlijk een dans voor Moran, de jonge krijgers van de groep, maar die bleken op dit moment voor een ritueel in de bush te zijn..jammer, hoor, juist dit zijn de meest intrigerende stamleden..ijdele jonge mannen die hun haar insmeren met een mengsel van rode klei en koeiepoep..
Eigenlijk horen bij deze begroetingsdans dan ook de jonge vrouwen in vol ornaat de kring binnen te stappen, met hun schouders een beweging makend, waarmee ze hun enorme kettingen van kleine kraaltjes op en neer laten springen..onze Masai dames waren echter op dat moment bezig om hun koopwaar alvast uit te stallen voor het einde van de rondleiding..
Eenmaal in de boma, stonden we met veel kindjes en nog meer vliegen op een grote vlakte waar de traditionele huizen van koeienpoep stonden..eigenlijk niet zoveel verschillend van onze Limburgse vakwerkbouw..stokken en palen met daartussen aangesmeerde, harde mest..manhoog en een zelfde, plat dak..om ons heen…nog meer mest!! Nu het kunststukje van een fikkie stoken: op een groot, plat mes, twee verschillende stukken hout..met een rond stokje werd een draaiende beweging tussen beide handen gemaakt en binnen no-time was er een vuurtje..we keken elkaar meteen grijns aan: onder de shuka, hadden we gezien, zat van alles dat niks met de ouderwetse manier van leven te maken had: behalve iedere masai een mobiel..ook vast en zeker iedere masai een aansteker!!! Nog even vlot werden we een huis ingeloodsd..snel! Er komt zo alweer een volgende groep aan..tjonge!! Dat had even tijd nodig om aan het gebrek aan licht te wennen..op acht vierkantemeter zaten we in de keuken op een bankje..het jonge geitje was aan het bed ernaast vastgebonden en op de grond was de vuurplaats met wat potten en pannen..op een verhoging-bed- lagen wat huiden en het raampje bij het fornuis had de grootte van een stevig bord..Onze gastheren lieten er geen gras over groeien..uit hoeken en gaten kwamen de armbanden en kettingen..een beetje gast zou toch niet moeten weigeren om iets te kopen…vasthoudend stelletje hoor.. uiteindelijk vonden we elkaar weer terug..de jonge vrouwen stormden op ons af met tassen vol koopwaar maar gelukkig waren we inmiddels al wat gewend aan het spel van loven en bieden (lees: ons niet meer voor de gek laten houden!) Al griezelend van alle vliegen stapten we weer in de bus..de dames achterlatend zonder echt veel gekocht te hebben..
Heerlijk om in het kamp weer even onder de douche te kunnen stappen en te kunnen aanschuiven bij het avondeten!! Deze avond zaten we gezellig samen aan het vuur en kwamen de sterke verhalen los..prima manier om de dag af te sluiten!!
De volgende morgen bleek helaas dat het avondeten niet was wat we ervan gehoopt hadden..met veel zieken gingen we terug naar Kisumu..en opnieuw een lange reis!! Maar goed dat we even tijd hadden om weer bij te tanken en beter te worden, sommigen met, en anderen zonder de hulp van onze wonderful dr. Aliboy!!
En zo zijn we nu in de laatste fase van onze eerste periode: vandaag zijn Tom en Ans aangekomen die An gaan aflossen..de een pakt z’n koffers uit, de andere pakt ze in..de nieuwe Rangala dames ruimen hun boeltje op, de anderen installeren zich juist..allemaal met een beetje weemoed en vooral zin in de nieuwe uitdaging!!
Group nine, min 1 (Yvette), plus 1 (Harold), plus 2 (Tom en Ans)….zondag weer plus Yvette en maandag dan weer min Harold en An…
De uitkomst van dit alles zijn echt prachtige jonge meiden die het avontuur van hun leven hebben..ik wens hen van harte toe dat alles wat ze hier hebben meegemaakt een referentie zal zijn voor hun verdere pad!! Group Nine, Tom en Ans, ‘t ga jullie goed!! Kellebeek: dankjewel dat ik coach mocht zijn!!
-
16 Juni 2012 - 20:22
Marijke:
Wat vliegt de tijd; dinsdag weer thuis en vele indrukken rijker. Wij kijken uit naar jullie -Anneke en Harold- thuiskomst! Goeie reis en veel liefs. Alfred en Marijke -
17 Juni 2012 - 11:02
Linsey:
Wat was het weer een leuk verhaal om te lezen en een ervaring de masai mara.
Een hele goede terugreis morgen samen met Harold! -
17 Juni 2012 - 17:36
CoMu:
Dag An, Ja weer een 7 talweken voorbij nadat je vertrokken bent. Het is voorbij voordat je het weet. Hoop dat je het een fijne periode hebt gevonden, waarin je ook wat relaxed kon zijn omdat het ook een groep is die goed voor elkaar zorgen.
Ik wens je een goede thuisreis en tot ziens. Groetjes... -
18 Juni 2012 - 11:09
Gerda:
Goed reis naar huis voor jullie Ann en Harold, voor de groep inclusief Tom en ans, succes met het opstarten van de tweede stageperiode!
Groetjes,
-
18 Juni 2012 - 16:56
Ouders Mandy:
Hoi an en harald,
wat een mooi verhaal weer.inmiddels zijn jullie weer thuis en hebben jullie onze dochter en de andere meiden verlaten.we zijn jullie dankbaar voor de goede zorgen voor hen -
18 Juni 2012 - 16:59
Ouders Mandy:
Hoi an en harald,
wat een mooi verhaal weer.inmiddels zijn jullie weer thuis en hebben jullie onze dochter en de andere meiden verlaten.we zijn jullie dankbaar voor de goede zorgen voor hen en ook voor onze ontmoeting in pandas.we genieten hier nog even door en misschien zien we elkaar nog eens.
Jeroen en miranda krijnen -
18 Juni 2012 - 16:59
Ouders Mandy:
Hoi an en harald,
wat een mooi verhaal weer.inmiddels zijn jullie weer thuis en hebben jullie onze dochter en de andere meiden verlaten.we zijn jullie dankbaar voor de goede zorgen voor hen en ook voor onze ontmoeting in pandas.we genieten hier nog even door en misschien zien we elkaar nog eens.
Jeroen en miranda krijnen -
18 Juni 2012 - 18:59
Kirsten Koolen:
Lieve An,
ik wil je heel erg bedanken voor alles! Ik ga je echt missen hier in Kenia maar zodra we in Nederland zijn komen we zeker een keer bij jou en ome Harold op visite,hahaha
liefs kirsten -
23 Juni 2012 - 15:52
Ans En Tom:
Lieve An en Harold,
Bedankt voor de fijne overdracht. Het leek wel "gisteren" toen jij ons 2 jaar geleden kwam aflossen.
We hopen, samen met group nine, elkaar in Nederland weer te ontmoeten.
Groetjes, Ans en Tom -
24 Juni 2012 - 18:21
Mandy:
hoi An en natuurlijk onze bushbaby
bedankt voor de geweldige weken hier in kenia. ik heb veel van je geleerd An.
als ze me de volgende keer weer met je op pad zouden sturen dan zou ik er met net zo veel lol weer aan beginnen
je bent en was een top coach en ik heb onwijs veel lol met jullie gehad
veel liefs mzungu mandy -
24 Juni 2012 - 22:12
Jaap:
Weer een mooi verhaal, Anneke, met een passend slot. En mooie foto's natuurlijk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
