De Laatste Keer

DE LAATSTE KEER

• De laatste week is ingegaan. Vandaag zaterdag de 24ste. De groep heeft dit weekend de kans om de bloemetjes nog eens even goed buiten te zetten. Ook de Rangala groep zit in Kisumu dit weekend dus dat belooft wat. En geloof me daar hebben ze mij niet bij nodig. Dat kunnen ze echt zelf. Een pannenkoek bakken is voor de meeste erg moeilijk maar uitgaan is geen probleem, ho nee.( Misschien voor de school een idee, een workshop pannenkoeken bakken voor ze weg gaan) . Maar begrijp me goed alles binnen de regels he.
Ook hebben een paar mensen van de groep traditioneel tilapia gegeten aan de rand van het Victoriameer. Echt iets voor de liefhebber. Terwijl je daar heerlijk met je vingers een visje, zeg maar vis naar binnen werkt staan ze vijf meter verder op de auto te wassen. En uit het zelfde water komt jouw vis !! Maar de omgeving is zeer de moeite waard. Zij die hier niet zijn geweest hebben een echt stukje Kenia gemist.
De ziekenboeg is redelijk rustig op het moment. Op een controle na is alles onder controle. Zeker weten dat Dr. Allyboy Ineke gaat missen en ook andersom is dat het geval.
De zondag was een rustig dagje. De liefhebbers bezochten voor DE LAATSTE KEER de Kiboye markt. En dat was ook het geval voor de Masai markt. Er werden nog wat laatste inkopen gedaan en verder was het good baye, good baye en nog eens good baye
De Rangala groep zit weer in de bus op weg naar Rangala. Ook alweer voor de laatste keer. Deze week staat echt in het teken van DE LAATSTE KEER .Het is weekend en waarom zouden we dan zelf koken. Dus nog maar een keertje uit eten en daarna een drankje bij The Laughing Buddha. Allemaal heel gezellig.
Maandag gaan enkelen nog voor DE LAATSTE KEER naar hun stage adres. Van werken komt niet zoveel meer. Afscheid nemen op de Golden Elite school is een farce. Max werd gevraagd nog even langs te komen maar uiteindelijk bleek het alleen om geld te gaan. Ook op New Life Home was het een sober gevoelloos afscheid. Tussendoor gaat Ineke nog een keer richting ziekenhuis. Deze keer met Max die een ontsteking aan zijn voet blijkt te hebben.
Maar gelukkig is het niet overal het zelfde. Op de Equator school gaat Lydia lekker uit eten. En zo heeft iedereen zijn eigen ervaringen. Maar uiteindelijk kijkt iedereen uit naar het afscheid in Rangala. We worden met z’n allen verwacht bij DE zuster. Sommigen gaan al een paar dagen van te voren richting baby home om voor DE LAATSTE KEER de handen uit de mouwen te steken en om voor DE LAATSTE KEER vrienden te bezoeken. Het afscheid op het baby home valt zwaar, niet alleen het afscheid van de kinderen, dat kun je op voorhand voorspellen, valt zwaar maar ook het afscheid van de medewerkers waar men zo blijkt intensief bij betrokken was is voor de meeste teveel. Ook de medewerkers van de nursery hebben er heel veel moeite mee om vaarwel te zeggen. In enkele maanden tijd was met iedereen, van tuinman tot wachter en alle anderen een toch wel heel sterke band ontstaan. Max ging uiteraard nog even op ZIJN school op bezoek en verlaat zijn Rangala waar hij zich echt thuis voelde. Op weg naar de bus, die weer maar eens veel te laat was, namen Max en ik tenslotte afscheid van de mensen in de winkeltjes voor aan de weg en niet te vergeten van onze uitbaters van de Tusker shop. Inmiddels waren het gewoon vrienden geworden. Kortom een zwaar, zwaar afscheid in Rangala
Ook op Panda’s Paradise is het bijna gedaan. Wat doen we met alle spullen die nog over zijn is de vraag. Allerlei kleding en voedingswaar geven we gewoon aan de medewerkers van Panda’s. Die zijn er heel blij mee. Koffers worden gepakt, de kamers worden weer gepoetst en op orde gebracht, want dat was de laatste tijd wel eens” vergeten”. Sommigen gaan nog een keer lekker uit eten op de vertrouwde adressen. Zelf heb ik met Max een nieuwe locatie ontdekt. Jammer dat dit nu pas het geval is. Voor een paar KSH hebben we fijn geroosterde kip van de B.B.Q. kunnen eten. De laatste avond komen enkele vrienden op bezoek en maken we er een heel gezellige avond van. Ook onze chauffeur Laurens is inmiddels aangekomen. Hij slaapt bij ons, en een bijna nieuwe bus staat voor ons klaar om ons morgen vroeg naar Naivasha te brengen.
In Naivasha slapen we in Yellow green hotel. Een eenvoudige accommodatie, redelijk aan de prijs maar voor een nacht goed te doen.
Na een rustige nacht en een hectische afrekening, de prijs is niet duidelijk, gaan we naar de Hell’s Gate. Een natuurpark waar je op de fiets door heen kunt. Dit is uniek maar het kan omdat er geen gevaarlijk groot wild zit. Zebra’s, antilopen, giraffen e.d. sieren de savannen. De meesten van de groep gaan op de fiets. Acht kilometer om daarna af te dalen voor een wandeling van vier kilometer. Maar eerst gaan we onderweg nog even klimmen. Er is een fikse rots waar je tegenop kunt klimmen. Gezekerd omhoog en ook weer afzeilend naar beneden. Een geweldige ervaring en voor sommigen een overwinning op zichzelf. De wandeling op zich is ook een ervaring. Onder leiding van een gids lopen we door een kloof omhoog en omlaag. Met onderweg een gelegenheidsdouche zo in de natuur onder heerlijk heet water dat via een rots naar beneden komt zetten.
Na dit sportieve deel gaan we op weg naar Nairobi naar het Shalom House. ‘sAvonds gaan de meeste eten in de nieuwe KFC bij de Junction waar ze zich tegoed hebben gedaan aan de kip.. Voor we naar bed gaan drinken we met zijn allen op het balkon van de coaches de restjes die nog over waren.
Dan de laatste dag, de dag voor vertrek gaan we toch nog naar de slums van Nairobi. Wij kennen daar enkele jongens die ons garanderen dat het veilig is. Onder leiding van vier gidsen maken we een indrukwekkende wandeling waar iedereen een beetje stil van wordt. Na afloop eten we gezellig samen in het Italiaanse restaurant om daarna naar bed te gaan want Laurens staat om 4 uur a.m. voor de deur om ons naar de luchthaven te brengen. De terugreis verloopt erg vlotjes. Het vliegtuig is half leeg dus iedereen heeft meerdere stoelen ter beschikking om nog een dutje te doen.
Het weerzien was geweldig leuk spandoeken “welkom thuis”en dergelijke sierden de aankomsthal van Schiphol. Bloemen en kussen en tranen maakten alles compleet. Iedereen gaat zijn / haar weg richting huis. Het was een geweldige tijd, wij hebben ervan genoten, het is voor herhaling vatbaar en voor de studenten is het een ervaring voor hun verdere leven.