KWAHERI KENYA (tot ziens Kenia)
Door: Helma
29 December 2012 | Kenia, Kisumu
KWAHERI KENYA (tot ziens Kenia)
De stages zitten erop! De meiden zijn klaar!
Ze hebben er ontzéttend van genoten!
En ook heel, heel veel van geleerd! In Nederland krijg je tijdens je stage niet zoveel aangeboden als hier in Kenia. De Nederlandse wetten, regels, voorschriften, structuren, richtlijnen, handboeken, contracten, afspraken, besluiten en wetten liggen zo anders dat het ook niet anders kán! Stel je voor je mag met een operatie mee-kijken, gewoon in een hoek gaan zitten, en ruiken aan de sfeer van groene pakken, chirurgen bespieden tijdens hun werk en jezelf ook in zo’n ‘pak’ hijsen. “ongelooflijk spannend” en achteraf zéker te weten
“dat ik nooit op een OK wil werken”
Of al die verschillende bevallingen, de eerste keer sta je er als volslagen nieuweling wat onhandig bij. Maar na een paar bevallingen maak je zelf de injecties al klaar, geef je aan wat gevraagd wordt en kun je al hand- en spandiensten verrichten op aanwijzing. De rust die afgewisseld wordt met de spanning van de bevalling zélf: onverwachte verrassingen of wordt het een rustige bevalling. En als het kindje er eenmaal “uit” is: de blijdschap van de moeder en het besef dat ze je zo dankbaar is voor de morele steun: tijdens de hele bevalling heeft ze immers alles ‘alleen’ moeten doen: zonder partner.
Of de man die binnengebracht werd na een steekpartij: een lelijke steekwond die de meiden mochten verzorgen. Het verhaal van de stoere patiënt zélf en de wetenschap dat het soms echt menens kan zijn in Kenya. Of het zwaar verwonde been van de piki-piki driver (een motor, waar ze soms wel met zijn vijven op zitten) en zijn opluchting dat het allemaal goed is afgelopen ….
Omdat de ziekenhuizen wat kleiner zijn is er ruimte en persoonlijke aandacht voor de studenten, ze leren er – volgens hun eigen verhaal - veel meer dan tussen andere stagiares en studenten destijds in het New Nyanza Hospital . En dat niet alleen: door de rustige kersttijd in de beide ziekenhuizen was er tijd om met de lokale verpleegkundigen uit te wisselen. Dat vonden de meiden super boeiend! De meest spannende onderwerpen worden besproken. Wat vooral opvalt is de vrijheid, waarin we als Nederlandse vrouw leven. De gender-gelijkheid die in Nederland veel maar dan ook veel verder ontwikkeld is dan in Kenia.
De vrouw zorgt (alleen) voor het huishouden, voor het héle huishouden wel te verstaan, én voor de kinderen, én voor het hele of gedeeltelijke inkomen. Als man kun je dirigeren en delegeren; “hoera ik ben getrouwd en als mijn vrouw ’s avonds eens ‘geen zin’ heeft, nou dan ga ik gewoon vreemd. En tja, vrijen met een condoom, dat vindt de man hier niet altijd vanzelfsprekend omdat ‘zonder’ prettiger is … En wanneer daar een HIV besmetting uit voortvloeit, ja, that’s all-in the (love) game. En als ik daardoor mijn vrouw besmet….
Tja …..
Kortom: op vele terreinen zijn de studenten wijzer geworden. Gingen ze weg als argeloze jonge meiden, nu zijn het vrouwen van de wereld geworden, hebben ze geroken aan de ontwikkeling van een land, hebben ze met eigen ogen gezien welke inhoud ‘ontwikkelingswerk’ heeft. Ze zijn geschokt geweest, ze hebben perplex gestaan, ze zijn ontroerd geweest, ze hebben zich verwonderd, ze hebben tragische beelden op hun netvlies staan, ze hebben gelachen, geschaterd en ze hebben leren dansen op het ritme van Kenya.
Kwaheri !!!
De stages zitten erop! De meiden zijn klaar!
Ze hebben er ontzéttend van genoten!
En ook heel, heel veel van geleerd! In Nederland krijg je tijdens je stage niet zoveel aangeboden als hier in Kenia. De Nederlandse wetten, regels, voorschriften, structuren, richtlijnen, handboeken, contracten, afspraken, besluiten en wetten liggen zo anders dat het ook niet anders kán! Stel je voor je mag met een operatie mee-kijken, gewoon in een hoek gaan zitten, en ruiken aan de sfeer van groene pakken, chirurgen bespieden tijdens hun werk en jezelf ook in zo’n ‘pak’ hijsen. “ongelooflijk spannend” en achteraf zéker te weten
“dat ik nooit op een OK wil werken”
Of al die verschillende bevallingen, de eerste keer sta je er als volslagen nieuweling wat onhandig bij. Maar na een paar bevallingen maak je zelf de injecties al klaar, geef je aan wat gevraagd wordt en kun je al hand- en spandiensten verrichten op aanwijzing. De rust die afgewisseld wordt met de spanning van de bevalling zélf: onverwachte verrassingen of wordt het een rustige bevalling. En als het kindje er eenmaal “uit” is: de blijdschap van de moeder en het besef dat ze je zo dankbaar is voor de morele steun: tijdens de hele bevalling heeft ze immers alles ‘alleen’ moeten doen: zonder partner.
Of de man die binnengebracht werd na een steekpartij: een lelijke steekwond die de meiden mochten verzorgen. Het verhaal van de stoere patiënt zélf en de wetenschap dat het soms echt menens kan zijn in Kenya. Of het zwaar verwonde been van de piki-piki driver (een motor, waar ze soms wel met zijn vijven op zitten) en zijn opluchting dat het allemaal goed is afgelopen ….
Omdat de ziekenhuizen wat kleiner zijn is er ruimte en persoonlijke aandacht voor de studenten, ze leren er – volgens hun eigen verhaal - veel meer dan tussen andere stagiares en studenten destijds in het New Nyanza Hospital . En dat niet alleen: door de rustige kersttijd in de beide ziekenhuizen was er tijd om met de lokale verpleegkundigen uit te wisselen. Dat vonden de meiden super boeiend! De meest spannende onderwerpen worden besproken. Wat vooral opvalt is de vrijheid, waarin we als Nederlandse vrouw leven. De gender-gelijkheid die in Nederland veel maar dan ook veel verder ontwikkeld is dan in Kenia.
De vrouw zorgt (alleen) voor het huishouden, voor het héle huishouden wel te verstaan, én voor de kinderen, én voor het hele of gedeeltelijke inkomen. Als man kun je dirigeren en delegeren; “hoera ik ben getrouwd en als mijn vrouw ’s avonds eens ‘geen zin’ heeft, nou dan ga ik gewoon vreemd. En tja, vrijen met een condoom, dat vindt de man hier niet altijd vanzelfsprekend omdat ‘zonder’ prettiger is … En wanneer daar een HIV besmetting uit voortvloeit, ja, that’s all-in the (love) game. En als ik daardoor mijn vrouw besmet….
Tja …..
Kortom: op vele terreinen zijn de studenten wijzer geworden. Gingen ze weg als argeloze jonge meiden, nu zijn het vrouwen van de wereld geworden, hebben ze geroken aan de ontwikkeling van een land, hebben ze met eigen ogen gezien welke inhoud ‘ontwikkelingswerk’ heeft. Ze zijn geschokt geweest, ze hebben perplex gestaan, ze zijn ontroerd geweest, ze hebben zich verwonderd, ze hebben tragische beelden op hun netvlies staan, ze hebben gelachen, geschaterd en ze hebben leren dansen op het ritme van Kenya.
Kwaheri !!!
-
29 December 2012 - 19:28
CoMu:
Dag Helma, Dat de meiden het zo naar hun zin gehad hebben en veel geleerd hebben komt ook deels door jullie als coach. Als ik hoorde, ook naast de weblog, wat je allemaal opgezet en voor de studenten gedaan hebt om ze te motiveren en te enthousiasmeren en ook voor de lokale bevolking trainingen opgezet hebt, etc, dan kan ik zeggen dat jullie het zeer goed hebben getroffen met de meiden en de meiden met jullie. Heel hartelijk bedankt ervoor. Ook voor je mooie verhalen op de blog.
Ik heb er in ieder geval erg van genoten en ik denk velen met mij.
Ene goeie jaarwisseling, een goeie paar laatste dagen in Kenia, Geniet ervan en een hele goeie en veilige reis naar huis terug.
Lieve groet en kuzzzz voor jullie allemaal.
-
30 December 2012 - 01:56
Adriënne:
Wat zal ik je blogs missen Helma. Anderzijds....... we kunnen elkaar weer ontmoeten. Ik wens jullie een hele goede terugreis en zie uit naar je telefoontje. Tot in Nederland waar ik graag naar je verhalen kom luisteren! Lieve groet en bedankt voor alles wat je in Kenia deed! Adriënne -
30 December 2012 - 08:26
Piet En Ineke Keijsers Van Loon:
Hoi buurvrouw,
Al weer een prachtig verhaal en voor de meiden is het een echte levenservaring. Mooi hoor dat jullie een fijne tijd hebben gehad en ook ik zal jullie hier missen al hebben we jullie maar een korte periode ontmoet .Het was gezellig, een goede morgen, een drankje samen en de vrouwepraatjes zo af en toe.Ook wij wensen jullie een fijne jaarwisseling en ook een goede reis terug. Liefs.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
