Hoe een koe een haas vangt
Door: An Dutij
08 Juni 2012 | Kenia, Kisumu
Behalve de temperatuur, het andere landschap en de mensen, zijn er ook veel zaken waar we ons over verwonderen in het dagelijks leven. Soms is het voor ons moeilijk om de rode draad door het geheel te zien..en misschien is nog wel moeilijker om erin te berusten. Zaken gaan hier nu eenmaal anders dan thuis.
Voor onze dames zijn dit vaak op de stageplekken behoorlijke dilemma’s: sta je voor de klas, dan zul je ongetwijfeld meemaken dat er lijfstraffen worden uitgedeeld..heel confronterend!! Zodra je je eigen klas hebt (vaak hele grote volle klassen) zul je dan ook merken dat voor de kinderen een witte leraar betekent dat er geen orde gehouden wordt .. Je probeert de lesstof zo boeiend mogelijk te brengen, dan met een geintje de aandacht op je les te vestigen..nop!..dan het serieuzere werk, uit met de pret en stemverheffing..geen effect.. de gangmakers wegsturen..niet te doen, ze klieren en masse…je collega’s kijken je meewarig aan: eigen schuld, mzungu!: moet je maar een stok pakken…
De meiden in het ziekenhuis hebben weer te maken met heel andere dilemma’s..waar zij in Nederland worden opgeleid om de kwaliteit in de gezondheidszorg te waarborgen, zouden ze dat juist in Kenya wat moeten laten vieren… het is al moeilijk om getuige te zijn van de vaak afstandelijke en ongeintresseerde houding van de verpleegsters voor hun patienten..de dames die moeten bevallen worden vaak aan hun lot overgelaten tot de baby er is..voor diegenen die voor het eerst bevallen is de aanwezigheid van de Kellebeekdames een ware opluchting!: van hen krijgen ze de aandacht en de uitleg en zo nodig de troost in de uren die doorgaans een vrouwenleven definitief veranderen… Please, stay with me?? Een ontspannen moeder bevalt nu eenmaal makkelijker dan een gestresste.
Een.heel ander verhaal is dat van de dames die bv helpen op de afdeling wondzorg..het is toch echt een “no-go” dat we in Nederland dezelfde naald gebruiken bij verschillende patienten. Hier kunnen we echt niet in meegaan!! Groot.gelijk hebben onze grieten dan ook, dat ze op zo’n moment maar even een rondje lopen of verschrikkelijk nodig ergens anders aanwezig moeten zijn!! Niemand in Kenya zit te wachten op een belerend lesje van jonge Europese vrouwen!!
Ook de steriele handschoenen zijn een hoofdstuk apart..ze worden wel gedragen maar niet steriel aangedaan..je kunt er gelukkig goed op schrijven, zodat je niet vergeet wat je nog ‘s avonds voor het eten in de Nakumat wil kopen..eenmaal de handschoenen aan, kun je er ook gerust even lekker mee op je hoofd krabben tijdens de consultatie..
Onze tandarts assistente heeft weer avonturen meegemaakt van een andere orde.. behalve de reguliere handelingen ziet ze patienten in de stoel die in Nederland heel ergens anders terecht zouden komen: de kaakchirurg!! Een mega klap voor je kop krijgen is hier geen uitzondering..goed gekleed zijn is al een uitnodiging om op obscure weggetjes beroofd te worden..Oke, je geld is een ding..maar zo’n opdonder dat je je kaak breekt?!..De tandarts maakt hier korte metten mee: Kenyanen zijn zuinig op de verdovingen..een foto gemaakt en vervolgens wat ‘constructie-werk’ om meneer weer z’n everlasting-smile terug te geven..dat daar heel wat tranen voor nodig zijn, nemen we voor het gemak maar op de koop toe!! De onderkaak wordt met geweld na diverse pogingen zo goed mogelijk op z’n plaats gezet, waarna er een draad gemonteerd wordt om het geheel weer aan elkaar te laten groeien.. Meneer eet een tijdje porridge!!
Het is belangrijk dat wij leren zien dat onze manier niet per definitie de Kenyaanse manier hoeft te zijn..uiteindelijk zijn mensen hier deze benadering gewend..ook als dat voor ons onbegrijpelijk of kei-hard is..en nee!!: we kunnen en mogen geen commentaar leveren.. respect naar de collega’s op de werkplek is een hoog goed.. WEL kunnen onze meiden laten zien hoe ze het vak zelf hebben geleerd, de aandacht die ze voor hun omgeving hebben, de wijze waarop ze communiceren met hun omgeving en hun vermogen om het werk te zien en daarop actie te ondernemen..(terwijl je collega’s alweer thee drinken, loop jij nog de spullen op te ruimen, sta je nog even met de kinderen te spelen, geef je nog even die zieke mevrouw iets te drinken…) Met piepkleine stapjes laten we zien dat je het soms ook anders kan doen!!
An krijgt een krul in haar neus van trots..de stagebegeleiders zien het!! “Your girls, they work hard, we like their commitment, we like the way they work!!
Zo was er dus even dat onderonsje van de eigenaresse van onze behuizing in Kisumu, Dorothy is toevallig getrouwd met de minister van gezondheid en ze kwam net terug van een verblijf in Amerika.. een dame van de wereld!! Tijdens haar inspectie van Panda’s Paradise klopte ze op An’s deur: hoe het ging, was alles naar wens, en hoe is het met “the girls??”- are they enjoying their internship?? Tja, een schot voor open doel.geef je dan eerlijk antwoord of ga je een beetje op de Afrikaanse toer??
Omdat Dorothy net terug was van een grote onderneming ver weg, besloot An de koe bij de horens te vatten:’Ja hoor, het gaat allemaal prima!..en ja, er zijn dingen heeeel erg anders hier in Kisumu dan in Nederland.. Dorothy ging op het puntje van haar stoel zitten” “Vertel!!”En zo schudde zij vol ongeloof haar hoofd, geen wonder..als zij een keertje naar het ziekenhuis moet, zal dat zonder twijfel een prachtige prive-kliniek zijn..: heel iets anders dan de grauwe zalen en ondermaatste zorg waar normale mensen hier mee in aanraking komen..! Echt van alles kwam aan de orde..onze dames hadden meegeholpen op de kraamafdeling..in de krant stond, net als twee jaar geleden , dat opnieuw de provincie Nyanza (“onze “provincie!!) het hoogste kindersterftecijfer heeft van heel Kenya.. Met dank aan de minister???!! Dorothy zwaaide verwoed met haar Iphone.. ze moest even bellen!!
En zo gebeurde het dat, 10 minuutjes later, de minister himself op An’s stoepje stond en bij een bakkie Douwe Egberts vol ongeloof de situatie in het provincie ziekenhuis beluisterde.. Voorzichtig en vooral respectvol voer je zo’n gesprek.. het resultaat is een afspraak met de manager van het ziekenhuis, voorgekookt door de minister, onze dames hebben een lijst met observaties en verbeterpunten.. Millicent en An zullen dit gesprek goed voorbereiden..
De koe en de haas eten beiden uit hetzelfde tuintje!! En wie vangt er nu wie??
Voor onze dames zijn dit vaak op de stageplekken behoorlijke dilemma’s: sta je voor de klas, dan zul je ongetwijfeld meemaken dat er lijfstraffen worden uitgedeeld..heel confronterend!! Zodra je je eigen klas hebt (vaak hele grote volle klassen) zul je dan ook merken dat voor de kinderen een witte leraar betekent dat er geen orde gehouden wordt .. Je probeert de lesstof zo boeiend mogelijk te brengen, dan met een geintje de aandacht op je les te vestigen..nop!..dan het serieuzere werk, uit met de pret en stemverheffing..geen effect.. de gangmakers wegsturen..niet te doen, ze klieren en masse…je collega’s kijken je meewarig aan: eigen schuld, mzungu!: moet je maar een stok pakken…
De meiden in het ziekenhuis hebben weer te maken met heel andere dilemma’s..waar zij in Nederland worden opgeleid om de kwaliteit in de gezondheidszorg te waarborgen, zouden ze dat juist in Kenya wat moeten laten vieren… het is al moeilijk om getuige te zijn van de vaak afstandelijke en ongeintresseerde houding van de verpleegsters voor hun patienten..de dames die moeten bevallen worden vaak aan hun lot overgelaten tot de baby er is..voor diegenen die voor het eerst bevallen is de aanwezigheid van de Kellebeekdames een ware opluchting!: van hen krijgen ze de aandacht en de uitleg en zo nodig de troost in de uren die doorgaans een vrouwenleven definitief veranderen… Please, stay with me?? Een ontspannen moeder bevalt nu eenmaal makkelijker dan een gestresste.
Een.heel ander verhaal is dat van de dames die bv helpen op de afdeling wondzorg..het is toch echt een “no-go” dat we in Nederland dezelfde naald gebruiken bij verschillende patienten. Hier kunnen we echt niet in meegaan!! Groot.gelijk hebben onze grieten dan ook, dat ze op zo’n moment maar even een rondje lopen of verschrikkelijk nodig ergens anders aanwezig moeten zijn!! Niemand in Kenya zit te wachten op een belerend lesje van jonge Europese vrouwen!!
Ook de steriele handschoenen zijn een hoofdstuk apart..ze worden wel gedragen maar niet steriel aangedaan..je kunt er gelukkig goed op schrijven, zodat je niet vergeet wat je nog ‘s avonds voor het eten in de Nakumat wil kopen..eenmaal de handschoenen aan, kun je er ook gerust even lekker mee op je hoofd krabben tijdens de consultatie..
Onze tandarts assistente heeft weer avonturen meegemaakt van een andere orde.. behalve de reguliere handelingen ziet ze patienten in de stoel die in Nederland heel ergens anders terecht zouden komen: de kaakchirurg!! Een mega klap voor je kop krijgen is hier geen uitzondering..goed gekleed zijn is al een uitnodiging om op obscure weggetjes beroofd te worden..Oke, je geld is een ding..maar zo’n opdonder dat je je kaak breekt?!..De tandarts maakt hier korte metten mee: Kenyanen zijn zuinig op de verdovingen..een foto gemaakt en vervolgens wat ‘constructie-werk’ om meneer weer z’n everlasting-smile terug te geven..dat daar heel wat tranen voor nodig zijn, nemen we voor het gemak maar op de koop toe!! De onderkaak wordt met geweld na diverse pogingen zo goed mogelijk op z’n plaats gezet, waarna er een draad gemonteerd wordt om het geheel weer aan elkaar te laten groeien.. Meneer eet een tijdje porridge!!
Het is belangrijk dat wij leren zien dat onze manier niet per definitie de Kenyaanse manier hoeft te zijn..uiteindelijk zijn mensen hier deze benadering gewend..ook als dat voor ons onbegrijpelijk of kei-hard is..en nee!!: we kunnen en mogen geen commentaar leveren.. respect naar de collega’s op de werkplek is een hoog goed.. WEL kunnen onze meiden laten zien hoe ze het vak zelf hebben geleerd, de aandacht die ze voor hun omgeving hebben, de wijze waarop ze communiceren met hun omgeving en hun vermogen om het werk te zien en daarop actie te ondernemen..(terwijl je collega’s alweer thee drinken, loop jij nog de spullen op te ruimen, sta je nog even met de kinderen te spelen, geef je nog even die zieke mevrouw iets te drinken…) Met piepkleine stapjes laten we zien dat je het soms ook anders kan doen!!
An krijgt een krul in haar neus van trots..de stagebegeleiders zien het!! “Your girls, they work hard, we like their commitment, we like the way they work!!
Zo was er dus even dat onderonsje van de eigenaresse van onze behuizing in Kisumu, Dorothy is toevallig getrouwd met de minister van gezondheid en ze kwam net terug van een verblijf in Amerika.. een dame van de wereld!! Tijdens haar inspectie van Panda’s Paradise klopte ze op An’s deur: hoe het ging, was alles naar wens, en hoe is het met “the girls??”- are they enjoying their internship?? Tja, een schot voor open doel.geef je dan eerlijk antwoord of ga je een beetje op de Afrikaanse toer??
Omdat Dorothy net terug was van een grote onderneming ver weg, besloot An de koe bij de horens te vatten:’Ja hoor, het gaat allemaal prima!..en ja, er zijn dingen heeeel erg anders hier in Kisumu dan in Nederland.. Dorothy ging op het puntje van haar stoel zitten” “Vertel!!”En zo schudde zij vol ongeloof haar hoofd, geen wonder..als zij een keertje naar het ziekenhuis moet, zal dat zonder twijfel een prachtige prive-kliniek zijn..: heel iets anders dan de grauwe zalen en ondermaatste zorg waar normale mensen hier mee in aanraking komen..! Echt van alles kwam aan de orde..onze dames hadden meegeholpen op de kraamafdeling..in de krant stond, net als twee jaar geleden , dat opnieuw de provincie Nyanza (“onze “provincie!!) het hoogste kindersterftecijfer heeft van heel Kenya.. Met dank aan de minister???!! Dorothy zwaaide verwoed met haar Iphone.. ze moest even bellen!!
En zo gebeurde het dat, 10 minuutjes later, de minister himself op An’s stoepje stond en bij een bakkie Douwe Egberts vol ongeloof de situatie in het provincie ziekenhuis beluisterde.. Voorzichtig en vooral respectvol voer je zo’n gesprek.. het resultaat is een afspraak met de manager van het ziekenhuis, voorgekookt door de minister, onze dames hebben een lijst met observaties en verbeterpunten.. Millicent en An zullen dit gesprek goed voorbereiden..
De koe en de haas eten beiden uit hetzelfde tuintje!! En wie vangt er nu wie??
-
09 Juni 2012 - 14:19
CoMu:
Dag An, Ben niet in alles met je eens wat je beschrijft, maar wellicht zullen jouw belevingen zo zijn.
Ik denk dat onze stagiaires alleen al door het feit dat ze 'blank' zijn, muzungu zijn respect krijgen voor hun moed om in een land als kenia, zo ver weg van hun eigen huis, les gaan geven. Luister maar naar hun verhalen hgoe leuk en gedisciplineerd de leerlingen zijn in de klas.
Ook ik heb die ervaring als ik voor de klas sta in Kenia.
Maar het kan verkeren in een andere situatie. Nog veel plezier en leuke ervaringen gewenst. En voor straks een goede thuisreis.
Groetjes... -
09 Juni 2012 - 20:31
Adriënne:
Wat een prachtige foto's. Ik zal jou en je verhalen missen. Groetje, Adriënne -
10 Juni 2012 - 05:20
Harold:
Hoe herkenbaar, scholieren en studenten in Kenia en Nederland verschillen niet wezenlijk van elkaar, alleen dat de discipline in Kenia iets vaker door middel van fysiek geweld wordt afgedwongen. Hoe vaak zijn de stagieres wel niet geconfronteerd geweest met geweld, iets wat ze maar moeilijk kunnen accepteren uit Nederland komend. De gehele samenleving zit hier vol met geweld, nog onlangs is in Rangala een dief door de totale dorpsgemeenschap dood gestrapt....
Mooi initiatief richting de minister of Helalth, kleine stapjes in de goede richting. Mooi verhaal, uit het hart! -
10 Juni 2012 - 09:55
Marijke:
Goed gedaan! Spannend hoe dit nu verder gaat. -
11 Juni 2012 - 07:35
Netty:
hallo Anneke
veel succes met de minister. als dit resultaat heeft ben je er zeker niet voor niks geweest.
Sterkte. -
12 Juni 2012 - 17:02
Anja:
Dag An, wat een indrukken weer! Ben benieuwd hoe je verhaal hierboven verder gaat en of er nog een staartje komt aan het bezoek van de minister.
Veel succes nog in je laatste week en tot binnenkort! -
15 Juli 2012 - 08:57
Helma Nijssen:
geweldig dames! je niet uit het veld laten slaan, kijken en verwerken, kijken en doen, kijken en jezelf blijven en ALS de kans zich voordoet ... bij de minister je verhaal doen. Met respect voor de cultuurverschillen, met respect voor ieders inzet! Goed voorbereid opkomen voor patiënten, de kinderen ... om hun leed te verzachten, om mee te helpen kindersterfte terug te dringen: en als je dan de kans krijgt op het hoogste niveau invloed uit te kunnen oefenen .... geweldig dames! wat een kanjers zijn jullie! hartelijke groet van Helma, aankomend coach van groep 10
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
