dat gaat niet in je kouwe kleren zitten ....

Alles gaat hier anders dan je verwacht ..... Komen we om even voor 8en aan bij het ziekenhuis, is er niemand om ons op te vangen.... Kan gebeuren, nou ja, in Kenia dan. Millicent doet haar best om iemand te vinden, maar nee, gewoon wachten tot er iemand komt.
We verwachten dat we naar de afdeling gebracht worden waar de meiden gaan werken, ook hier: nee hoor. Eerst aangeven wat je objectives zijn: wat wil je geleerd hebben aan het einde van deze periode. Was wel handig als we dat vooraf geweten hadden, dan was daar nu niet zo veel tijd in gaan zitten.
Hakuna Matata .... zoals zoveel hier.
SMART meiden, zodat je helder afspraken kunt maken. Feedback gericht kan zijn.
Dan lopen we langs de couveuse afdeling naar Obahma's childrenshome waar toch wel de harten zijn blijven liggen van de dames. De couveuse afdeling is de eerste afdeling waar orde heerst en waar hygiëne hoog in het vaandel van het hoofd staat. Als ze bij één van de moeders wat lange nagels waarneemt, geeft ze daar direct advies over. Een glimlach retour.
'Wiens voorkeur er naar deze afdeling uitgaat" De meiden lijken wat ongemakkelijk: hoe zeg je nee tegen zo'n vraag zonder het hoofd te kwetsen ....? Maaike twijfelt (het sterkst) maar haar hart heeft ze al bij Obahma's liggen ....
Millicent en ik 'leveren' de dames af op hun voorkeurs-afdeling. Een drukte van jewelste en Jane - het hoofd - zie je met parels op haar hoofd medicijnen uitdelen.
De meiden krijgen elk een andere afdeling toebedeeld. Kijken, meelopen, vragen stellen. Ze verbazen over de hoeveelheid stagiaires en leerling verplegenden. Wel 4 op elke afdeling, ten opzichte van hoeveel gediplomeerden ...? 1 op 4 .... oeffff. Iedereen doet zijn best maar bij kinderen voor wie het erop aan komt .... is je best doen dan wel voldoende ....?

De helft van een tweeling ... 1 jaar en 8 maanden .... het is duidelijk zichtbaar dat het jongetje heel ziek is. Er staan veel care-takers om hem heen: vrijwel allemaal leerlingen. Hoewel er al een paar maal is aangedrongen op assistentie omdat het kindje zo ziek is, wordt daar nauwelijks op gereageerd. Medicijnen uitgedeeld, toch blijft het kleintje zwaar ademen. Vlak na het toedienen van zijn medicijnen, overlijdt het kindje. Onze studenten zijn sprakeloos. Ook dit is Africa .... waar de dood een plek heeft in het leven. Het gaat ze niet in hun kouwe kleren zitten.